2. Jak można by określić barwę tego instrumentu?
Duża ilość alikwotów, bogata, ciepła. Nie jest to krzykliwy instrument, ale jednak mocny.
3. Czy gra na tym instrumencie jest trudna, wymaga określonych zachowań, które różnią się od gry na fortepianie współczesnym?
Jesteśmy coraz bliżej współczesności. Jest o tyle łatwiej, że np. w Beethovenie o wiele łatwiej złapać proporcje. Jest tam często używana oktawa mała, która jest bardzo niewygodna na współczesnym instrumencie, a na historycznym, który ma prostostrunny naciąg jest o wiele wygodniejsza. Pod tym względem jest łatwiej coś ukształtować.
4. Czy dany instrument, jego ograniczenia (lub specyficzne atrybuty) wpływają w jakiś sposób na interpretację wykonawczą? Np. dobór tempa, frazowanie itp.
Tak. In plus. Ma większe możliwości użycia lewego pedału. Większa tu jest stopniowalność “una corda” – przechodzi się z trzech strun najpierw na dwie struny, a dopiero później na jedną i odwrotnie. To daje w tym wypadku więcej możliwości niż współczesny instrument.
5. Czy możliwości i problemy techniczne tego instrumentu wpływają na technikę gry?
Nie.
6. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem kształtowania barwy?
Bardzo duże. Ta barwa jest inna, trudno ją porównywać ze współczesną, ale zdecydowanie można ją bardzo mocno kształtować. Zwłaszcza biorąc pod uwagę jeszcze ten lewy pedał, o którym wspomniałem.
7. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem zróżnicowania dynamicznego?
Bardzo szerokie. Znowu tutaj wpływ ma lewy pedał, ale i bez niego da się zagrać delikatne piano. Jest to największy instrument wśród tych trzech, posiada częściowo metalową ramę, co sprawia, że jest najgłośniejszy.
8. Czy instrument ma właściwości techniczne, barwowe, które sprawiają, że nie da się na nim zagrać jakiegoś utworu z Twojego repertuaru?
Na tym fortepianie właściwie już prawie wszystko da się zagrać. Może niektóre utwory nie miałyby właściwego charakteru, np. granie Prokofiewa mogłoby nie być do końca odpowiednie, bo nie da się tutaj zagrać aż tak bardzo perkusyjnie. Granie utworów z dużą orkiestrą symfoniczną też mogłoby się nie sprawdzić, bo jednak ta dynamika jest nadal za mała. Ale do większości muzyki kameralnej myślę, że dałoby się go użyć. Ewentualnie mogą pojawić się skalowe ograniczenia, bo najwyższy dźwięk w tym fortepianie to f4, a już u F. Liszta zdarzało się a4.
9. Czy strój historyczny wpłynął na komfort gry?
Nie.
1. Pierwsze wrażenia z gry. Ocena komfortu, przyjemności z gry, odczucia subiektywne.
Cudowny instrument. Można grać piękne legato. Wrażenie niesamowitej romantyczności tego instrumentu. Salon z czasów Chopina czy Liszta. Sprowokował mnie, żeby zagrać trochę inaczej – tak jakby stylistycznie przetworzyć Mozarta przez kogoś z XIX wieku.
2. Jak można by określić barwę tego instrumentu?
Miękka, długi dźwięk, śpiewny. Inspirująca do legata.
3. Czy gra na tym instrumencie jest trudna, wymaga określonych zachowań, które różnią się od gry na fortepianie współczesnym?
Więcej trzeba poświęcić uwagi technice palcowej. Nie ma sensu grać masą. To jest o wiele bardziej krucha konstrukcja. Ale wydaje się, że jest bliższy współczesnym doświadczeniom niż np. Marty.
4. Czy dany instrument, jego ograniczenia (lub specyficzne atrybuty) wpływają w jakiś sposób na interpretację wykonawczą? Np. dobór tempa, frazowanie itp.
Tak. Bardziej romantycznie.
5. Czy możliwości i problemy techniczne tego instrumentu wpływają na technikę gry?
Nie. Mechanicznie, pod względem technicznym wszystko dałoby się na nim zagrać. A już z pewnością w obrębie utworu, który ja grałem. Wszystko było w zasięgu
6. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem kształtowania barwy?
W pierwszym wrażeniu się wydaje, że jest to skromna paleta. Ale jak się chwilę na nim pogra to okazuje się, że możliwości jest całkiem sporo. Jeśli wyostrzy się słuch na niuanse. Daje wielkie możliwości, być może nawet większe niż na współczesny fortepian.
7. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem zróżnicowania dynamicznego?
Wystarczające do repertuaru, który zagrałem. W repertuarze XX-wiecznym pewnie można by czuć niedosyt. Jednak jest to kwestia przyzwyczajenia się. Jeśli przestawimy się na nieco inną skalę głośności to nie sądzę żeby czegokolwiek tu brakowało.
8. Czy instrument ma właściwości techniczne, barwowe, które sprawiają, że nie da się na nim zagrać jakiegoś utworu z Twojego repertuaru?
Na pewno unikałbym grania repertuaru XX-wiecznego. Rachmaninov, Brahms wymagałby przystosowania do jego właściwości. Generalnie wiele rzeczy można by na nim zagrać. Pytanie tylko o celowość. Można na nim zagrać zarówno muzykę wcześniejszą, jak i późniejszą 1750-1900. Debussy mógłby fantastycznie zabrzmieć na tym fortepianie.
9. Czy strój historyczny wpłynął na komfort gry?
Nie.
1. Pierwsze wrażenia z gry. Ocena komfortu, przyjemności z gry, odczucia subiektywne.
Jest najbardziej zbliżony do fortepianu współczesnego pod względem dynamiki, więc realizowanie kontrastów dynamicznych było tu najłatwiejsze i najbardziej komfortowe. Bardzo piękne piano z lewym pedałem.
2. Jak można by określić barwę tego instrumentu?
Brzmienie nie jest tak ostre jak na Walterze i Marty’m, jest najbardziej zbliżone do współczesnego. A nawet można by powiedzieć, że jest tutaj tak jakby odcięta góra. Tak jakby kocem przykryć struny, pozbawione wysokiego środka i sopranu. Brzmienie spatynowane, zamglone.
3. Czy gra na tym instrumencie jest trudna, wymaga określonych zachowań, które różnią się od gry na fortepianie współczesnym?
Ciężka klawiatura, ale to może wynikać ze świeżości mechanizmów, które muszą się jeszcze wyrobić.
4. Czy dany instrument, jego ograniczenia (lub specyficzne atrybuty) wpływają w jakiś sposób na interpretację wykonawczą? Np. dobór tempa, frazowanie itp.
Na pewno możliwe są większe kontrasty dynamiczne, ale jego barwa raczej nakierowuje na bardziej stonowane podejście.
5. Czy możliwości i problemy techniczne tego instrumentu wpływają na technikę gry?
Nie.
6. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem kształtowania barwy?
Szerokie, ale bez jaskrawości.
7. Jak określiłbyś możliwości instrumentu pod względem zróżnicowania dynamicznego?
Jest najbardziej zbliżony do fortepianu współczesnego pod względem dynamiki, więc realizowanie kontrastów dynamicznych było tu najłatwiejsze i najbardziej komfortowe. Bardzo piękne piano z lewym pedałem.
8. Czy instrument ma właściwości techniczne, barwowe, które sprawiają, że nie da się na nim zagrać jakiegoś utworu z Twojego repertuaru?
Do każdego instrumentu można dobrać odpowiedni utwór lub pójść w nieco inne rejony w improwizacji.
9. Czy strój historyczny wpłynął na komfort gry?
Nie.
