Sesja nagraniowa stanowi niezwykle złożone środowisko. Na ostateczny kształt na grania wpływ mają bowiem nie tylko muzycy-wykonawcy, ale także reżyserzy dźwięku, którzy za pomocą zaawansowanych narzędzi technologicznych, wiedzy, doświadczenia i poczucia estetyki tworzą szkielet fonograficzny nagrywanego utworu. Ten jest następnie dopracowywany podczas edycji cyfrowej, montażu, miksu i masteringu w celu uzyskania wysokiej jakości nagrania.
Z perspektywy muzyków proces produkcyjny, sesja nagraniowa oraz sam kontakt z technologią mogą generować wysoki poziom stresu. To z kolei może negatywnie wpłynąć na jakość ich pracy, a w efekcie również na końcowy rezultat, jakim jest nagranie muzyczne. Jak zatem można przeciwdziałać tym skutkom? Czy wspierająca postawa reżysera nagrania może zmniejszyć stres i wpłynąć na subiektywnie odczuwany dobrostan muzyków w trakcie procesu produkcyjnego? Czy istnieją różnice w poziomie stresu odczuwanego przez muzyków klasycznych i rozrywkowych podczas nagrań?
Celem badań jest odpowiedź na powyższe pytania – ukazanie złożoności problemu stresu u muzyków podczas sesji nagraniowych oraz omówienie projektu narzędzia umożliwiającego prowadzenie badań w tym zakresie.
Juliusz Kłos, Technologia a czynnik ludzki. Czy i w jakim stopniu wspierająca postawa reżysera nagrania muzycznego może wpłynąć na obniżenie poziomu subiektywnie odczuwalnego stresu przez muzyków podczas sesji nagraniowej? – omówienie projektu badań i konstrukcji narzędzia pomiarowego, w: AI SOUNDSPEKTRUM I, red. Alicja Atlak, Copyright by Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy 2024, s. 49-58.
Tekst referatu wygłoszonego na I Międzynarodowej Konferencji Studenckiej „AI SoundSpektrum”’ / 8-10 października 2024, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
